"น้ำตา เป็นวิธียิ้มอีกวิธีหนึ่ง"
เห็นประโยคนี้ครั้งแรก ใน VRC ก่อนเริ่มคอนเสิร์ต WINGS tour in Bangkok ของบังทัน อ่านประโยคนี้จบแล้วก็รู้สึกว่า อืม ก็จริงเนอะ บางทีน้ำตามันไม่ได้เกิดจากความเศร้าเสียใจอย่างเดียวหรอก มันเกิดจากความสุข ความภาคภูมิใจ ความรู้สึกดีๆ บางทีการที่น้ำตาไหลก็อาจเป็นอีกวิธีหนึ่งในการยิ้มนั่นแหละ
แล้วเราก็ได้เข้าใจประโยคนี้มากขึ้นก็ตอนที่คอนเสิร์ตใกล้จะจบ....
Spring Day เป็นเพลงสุดท้ายที่บังทันจะแสดงในวันนี้ ก่อนหน้านี้เราเคยบ่นว่า อยากดูพมนัลสดๆด้วยตาเนื้อของตัวเองในคอนเสิร์ต
แต่พออยู่ในคอนเสิร์ตจริงๆ เรากลับไม่อยากให้เพลงนี้มาถึงเลย
แต่พออยู่ในคอนเสิร์ตจริงๆ เรากลับไม่อยากให้เพลงนี้มาถึงเลย
เพราะทันที่ที่เพลงนี้จบ นั่นหมายถึง คอนเสิร์ตนี้จบด้วยเหมือนกัน
แต่ใครมันจะไปห้ามได้....
เหมือนที่เขาบอกว่า งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา และช่วงเวลาแห่งความสุขย่อมผ่านไปเร็วเสมอ
และเพลงสุดท้ายก็เดินทางมาถึงจนได้ เพลงที่เรารอคอยที่จะฟังมาตลอด
และตอนนี้เราอยากให้มันเล่นวนไปแบบนั้นอย่างไม่มีวันจบ
แต่ใครมันจะไปห้ามได้....
OUTRO ของเพลงที่เป็นเสียงประสานว่า โอ่ โว้ว โว โอ่ว โว้ว โว (ที่มีเฉพาะใน MV ในเพลงแบบ MP3 จะไม่มี) ดังขึ้น เป็นช่วงเวลาที่บังทันวิ่งเล่นบนเวที ทักทายแฟนคลับก่อนจบคอน บนเวทีเต็มไปด้วยความสุข รอยยิ้ม และความรักที่แสดงออกผ่านทางสายตาและมุมปากที่ยกสูงขึ้นของบังทันทุกครั้งที่มองลงมาที่แฟนคลับ เรามีความสุขมาก เป็น Moment ที่ดีมากๆเลย ยิ่งดีมากขึ้นไปอีกที่ BGM เป็นเพลง Spring Day แต่เพราะอะไรไม่รู้ น้ำตาเราไหลออกมาไม่หยุด (ขอบคุณสวรรค์ที่คอนเสิร์ตมันมืด) เราไม่แน่ใจว่าสาเหตุที่น้ำตาไหลเพราะเรากำลังมีความสุขมากๆ หรือเพราะเรากำลังเสียใจที่คอนเสิร์ตจะจบกันแน่ อาจฟังดูเอาแต่ใจ แต่เราไม่อยากให้เขากลับเลยอ่ะ มันรู้สึกมีความสุขมาก และมันก็รู้สึกเศร้ามากในเวลาเดียวกัน เพราะเวลาดีๆตอนนั้นกำลังจะหมดลง แล้วเราต้องแยกย้ายกันไป ต้องรอให้เวลาเดินผ่านไปอีก 1 ปี เราถึงจะได้เจอกันอีกครั้ง
ถึงเราจะยังหาคำตอบไม่ได้สักทีว่า น้ำตาในวันนั้นมันเกิดจากความสุขหรือความเศร้า
แต่เราแน่ใจว่ามันเป็นอีกวิธีหนึ่งในการยิ้มของเรา....
เรายิ้มให้กับความสุขสุดๆ ณ ตอนนั้น
เรายิ้มที่อย่างน้อยเราได้มีช่วงเวลาดีๆด้วยกัน แม้เพียงไม่กี่ชั่วโมง แต่มันก็พิเศษสุดๆแล้ว
เรายิ้มส่งท้ายบอกลาพวกเขา(แบบชั่วคราว) และพูดในใจเสมอว่า เราจะได้เจอกันอีกในปีหน้านะ
แล้วตอนที่เราเขียนบันทึกนี้ เราก็ยิ้มด้วยน้ำตาอีกแล้วเนี่ย คิดถึง..... (ทำไมเป็นคนอ่อนไหว555)
Love is so painful but goodbyes are even more painful.
มันจริง... แต่การจากลาไป แล้วกลับมาหวนคิดถึงช่วงเวลาเหล่านี้มันทำให้เรามีความสุขและรู้สึกดีมาก ตอนอยู่ในคอนเสิร์ตเราคิดว่าเรามีความสุขมากสุดๆแล้วนะ เราสนุก เราดีใจ แต่พอคอนเสิร์ตจบ เราได้กลับมาดูรูป ดูคลิป คิดถึงช่วงเวลาเหล่านั้นอีกครั้ง เรากลับรู้สึกมีความสุขมากกว่าเดิมขึ้นไปอีก
เสน่ห์ของการจากลากับใครคนหนึ่ง คือ มันทำให้เราได้คิดถึงเขา
เสน่ห์ของความคิดถึง คือ มันทำให้เรารู้สึกกับคนๆนั้นมากขึ้นกว่าเดิม
เสน่ห์ของการจากลากับใครคนหนึ่ง คือ มันทำให้เราได้คิดถึงเขา
เสน่ห์ของความคิดถึง คือ มันทำให้เรารู้สึกกับคนๆนั้นมากขึ้นกว่าเดิม
แล้วเจอกันปีหน้านะ
ขอบคุณที่มาหากัน
